مرا كشتند و تن كردند رخت سوگ يارانم
برايم مضحك است آه و فغان سوگوارانم
***
قطارى كهنه‌ام اما چه جاى شِكوه از مردم
شكسته شيشه‌ام را لطف سنگ هم قطارانم
***
تو را با ديگران مى‌بينم و در صبر مى‌سوزم
كى‌ام من روزه‌دارى در ميان روزه‌خوارانم
***
به تو اصلا نمى‌آيم، به تو اى خوبى مطلق
كنار تو چنان عكس رضا خان در جمارانم
***
تو هم نه، ديگرى با چشم مستش مى‌كشد ما را
اميد زنده ماندن نيست، شمعى زير بارانم
حسین زحمتکش
تک درخت
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاين
آمار بازديد
عضويت سريع
